καρδι(ο)-

(AM καρδι[ο]-)

α' συνθετικό λέξεων που δηλώνει ότι το β' συνθετικό αναφέρεται ή ανήκει ή έχει σχέση με την καρδιά. Σπανιότατα μπορεί να εκληφθεί και ως επιτατικό (πρβλ. καρδιοδα[γ]κάνω «δαγκώνω δυνατά»).Σύνθετα με α' συνθετικό καρδι(ο)-: καρδιαλγής, καρδιαλγία, καρδιαλγικός, καρδιογνώστης, καρδιοειδής, καρδιόπονος, καρδιοπονώ, καρδιοστάλακτος

αρχ.

καρδιαλγώ, καρδιοβόλος, καρδιοβολούμαι, καρδιόδαιτος, καρδιόδηκτος, καρδιοδίαιτος, καρδιόπληκτος, καρδιόστερρος, καρδιουλκία, καρδιουλκώ, καρδιουργώ, καρδιοφύλαξ

μσν.

καρδιεταστής, καρδιοανασπάστης, καρδιοαναστέναγμα, καρδιοβρασία, καρδιοδα(γ)κάνω, καρδιοδιχοτομώ, καρδιοκαίω, καρδιοκλόνισμα, καρδιοκόκκαλο, καρδιοκολάπτης, καρδιοκοπετός, καρδιοκοπώ, καρδιοκράτωρ, καρδιοκρισία, καρδιοπονόβρασμα, καρδιοπονόθλιβος, καρδιοσπάραγμα, καρδιόσπαστος, καρδιόστροφος, καρδιοσύσταση, καρδιοσφάγισμα, καρδιοσφάζομαι, καρδιότρωτος, καρδιούχος, καρδιοφάγος, καρδιοφαγώ, καρδιοφλόγισις, καρδιοφλογισμός, καρδιοφλόγιστος, καρδιόφωνον, καρδιοψύχωσις

μσν.- νεοελλ.

καρδιοφλογίζω

νεοελλ.

καρδιαγγειακός, καρδιοβακτήριο, καρδιογενής, καρδιεκτασία, καρδιογράφημα, καρδιογραφία, καρδιογραφικός, καρδιογράφος, καρδιοδιαλεχτής, καρδιοθλίβομαι, καρδιόκερας, καρδιοκλέφτης, καρδιολογία, καρδιολογικός, καρδιολόγος, καρδιόλυση, καρδιομαραίνω, καρδιομεγαλία, καρδιονοσία, καρδιόξυλο, καρδιοπάθεια, καρδιοπαθής, καρδιοπερικαρδίτιδα, καρδιοπλανευτής, καρδιοπλάνος, καρδιοπληγία, καρδιοπληξία, καρδιοπνευμογράφος, καρδιοπνευμονικός, καρδιορραγία, καρδιορρηξία, καρδιοσκασιά, καρδιοσκάσιμο, καρδιοσκλήρωση, καρδιόσπασμος, καρδιόσπερμο, καρδιόσχημος, καρδιοσωμός, καρδιοτομία, καρδιοτονωτικός, καρδιοφλογιστής, καρδιόφυλλο, καρδιοχειρουργική, καρδιοχειρουργικός, καρδιοχειρουργός, καρδιόχορτο, καρδιοχτύπι, καρδιοχτυπώ.